Reportagetip: Artistieke fietstour door groen Brussel

Treinstations zijn er op twee handen te tellen, metro’s en trams doorkruisen de hele stad, maar de hoofdstad van België én van Europa telt meer groen dan je zou denken en is erg geschikt om met de fiets te verkennen. En wie van de Brusselse Kleine Ring durft af te wijken en door de omringende stadsdelen toert, valt met zijn neus in de boter. We ontdekken een groen, kunstzinnig en multicultureel Brussel waar iedere bezoeker zijn hartje op kan halen.

Brussel aan je voeten

We beginnen onze fietstocht in het stadsdeel Elsene en begeven ons richting Matongé, de Congolese wijk van Brussel. Overal om ons heen zien we Afrikaanse coiffeurs en typische levensmiddelenwinkeltjes, waardoor je direct in exotische sferen waant. Na Matongé achter ons te hebben gelaten, komen we aan op het Poelaertplein, in het hoger gelegen gedeelte van de stad. Vanaf dit punt heb je een schitterend uitzicht over het lagere gedeelte van Brussel. Voor mooie gebouwen hoef je niet in de verte te kijken. Op het plein vind je het Justitiepaleis, het gerechtsgebouw dat doet terugdenken aan een periode waarin België nog een economische grootmacht was. In de Peruviaanse hoofdstad Lima hebben ze zich laten inspireren door het Brusselse Justitiepaleis en een kleinere variant neergezet.

We vervolgen onze route en maken een korte stop in het Egmontpark, een klein stukje groen net achter het Justitiepaleis. Ondanks dat je in de stad bent, vormt het park een oase van rust te midden van alle drukte. Ook het weer zit mee en de fel schijnende zon maakt het moment alleen maar aangenamer. Het valt op dat je je als fietser in Brussel zeker geen ongewenste gast voelt. Veel gedeeltes van de weg zijn gereserveerd voor fietsers en bussen, wat Brussel een uitstekende fietsstad maakt. Je voelt je toch licht bevoorrecht wanneer je het drukke, stilstaande verkeer lachend voorbij kunt fietsen.

Art nouveau

We laten het centrum van de stad voor wat het is en gaan terug richting Elsene en het stadsdeel Sint-Gillis, langs huizen en gebouwen in de art nouveau-stijl, een kunststijl die is geboren in Brussel met Victor Horta als een van de belangrijkste grondleggers. Art Nouveau is een kunststijl die zijn bloeiperiode kende van eind negentiende eeuw tot aan het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog. De stijl kenmerkt zich door krullende lijnen en zweepslagstijl in het ijzerwerk dat terug te zien is in de zuilen en balkonnetjes. Er wordt vaak gehint naar de natuur, flora en fauna. Licht is een belangrijk thema in de art nouveau. Grote ramen met glas-in-lood zorgen voor veel lichtinval. We houden halt aan de Avenue Louise 224 bij Hotel Solvay, een van de huizen die ontworpen is door Victor Horta. Omdat de art nouveau-beweging maar van korte duur was, zijn veel gebouwen uit die periode gesloopt of ontdaan van de typische kenmerken. Tegenwoordig worden de art-nouveaugebouwen gekoesterd en beschermd. Hotel Solvay is ook opgenomen op de Werelderfgoedlijst van UNESCO.  Dat geldt ook voor het Hortamuseum, zijn voormalig woonhuis en atelier.

Flagey en Ter Kamerenbos

Nu gaat het richting het Ter Kamerenbos, de natuurlijke uitloper van het grote Zoniënwoud ten zuiden van Brussel. We houden halt bij het Flageygebouw. Tegenwoordig is dat een cultuurcentrum voor projecten rond muziek en beeld. Jarenlang deed het dienst als het VRT-gebouw. Inmiddels zijn de VRT en RTBF verhuisd naar een groter pand aan de rand van Brussel.

Eenmaal aangekomen in het Ter Kamerenbos is het de hoogste tijd voor een stop en een late lunch. We zetten de fietsen aan de kant en besluiten een stukje door het bos te wandelen. De brede weg die door het natuurgebied loopt, is sinds anderhalf jaar autovrij. Voor de Brusselaar is de locatie daarom ideaal om te gaan lopen of fietsen, zonder je zorgen te moeten maken over gevaarlijk verkeer.

Parijse sfeer in Brussel

De tweede dag van onze verkenningstocht door Brussel begint in Kastelein, of Châtelain zoals de wijk in Elsene doorgaans genoemd wordt. De lucht ziet er dreigend uit en de wind is straf. We fietsen over het Kasteleinsplein. In normale tijden staat het hier vol met terrassen en heb je met de vele boetiekjes het gevoel in Parijs rond te wandelen. Het is geen wonder dat een groot aantal van de Fransen in Brussel wonen rond Châtelain. We fietsen door naar het centrum van Sint-Gillis, waar we ook de eerste regen van de dag moeten trotseren. De bui is van korte duur en we vervolgen onze tocht naar het kanaal. We doorkruisen het Dudenpark in Vorst en stoppen even bij het Joseph Mariënstadion, het authentieke voetbalstadion van de plaatselijke voetbalclub Union Saint-Gilloise. De eretribune wordt gezien als monument en heeft een plaatsje op de lijst van Belgisch cultureel erfgoed. Het nadeel hiervan is dat het stadion niet zomaar gemoderniseerd of verbouwd mag worden. Ooit konden er meer dan 40.000 supporters in het stadion. Voor de veiligheid hebben ze dit teruggebracht naar achtduizend.