Kwaliteitsvolle moezelwijn
Wanneer we Traben-Trarbach binnenrijden, valt direct de grote, blauwe brug op. Onder de brug zien we een dubbele aak van wel liefst 80 meter lengte op de Moezel varen. De wijnen in de Moezelstreek worden namelijk vervoerd door zulke platte aken. Helaas is de wijnhandel sinds de 17e eeuw sterk verminderd. Niet alleen door de crisis en de oorlogen in die periode maar ook door de druifluis. Deze tastte in de 19e eeuw twee derde van alle wijnstokken aan. Gelukkig kwam er een heropleving. De wijnbouwers realiseerden zich dat enkel een kwaliteitsaanpak de wijnhandel opnieuw kon doen floreren. Ze gingen daarom uitsluitend volrijpe druivenoogsten om de beste wijnen te creëren. Tot op vandaag zijn er veel wijngaarden rond de Moezel. Vooral witte wijnen worden geproduceerd die gebaseerd zijn op de rieslingdruif, de onbetwistbare kwaliteitsdruif in Duitsland.
We bezoeken Mont Royal, op een heuvel geprankt tussen de twee oevers van de Moezel, en omgord door wijngaarden met prachtig geschikte rijen. Daar ontmoeten we wijnbouwer Markus Boor. “Mont Royal is een zeer klein gebied maar wel prachtig gelegen beneden aan de oevers, andere wijngebieden liggen boven de heuvel en verder van de stad.” Markus runt sinds 2009 samen met zijn vrouw het familiebedrijf ‘Louis Klein Weingut’, dat al 450 jaar bestaat. Van generatie op generatie wordt de liefde voor wijn en het Moezellandschap doorgegeven. De familie specialiseert zich in rode wijnen, vooral de klassiekers zoals schwarzriesling en pinot noir. Hun geheim voor de speciale aroma’s van de wijnen: eiken vaten.
Traben-Trarbach is een uitstekende omgeving om aan wijnbouw te doen. Toen de Romeinen meer dan 2000 jaar naar de Moezel kwamen erkenden ze het gebied met zijn steile rotshellingen als ideale basis om druivenstokken te planten en wijn te produceren. Door de steile hoek van de zoninstraling verwarmt het bodemoppervlak beter en kunnen de druivenstokken sneller groeien. Tegenwoordig wordt er zo’n 9000 ha oppervlakte gebruikt voor wijngaarden.
Idyllisch verblijven
Het grondgebied van Traben-Trarbach beslaat twee delen: de binnenkant van de Moezel-meander is Traben en de buitenkant is Trarbach. De pittoreske stad straalt flair en charme uit. Met zijn amfitheater, eindeloze wijnranken en wijngaarden, fascinerende gebouwen en architecturale schatten uit de Jugendstil en Belle Epoque en de typische vakwerkhuizen in pleisterwerk creëert de 'twee-stad' een romantische sfeer.
Ook rond de Moezel is het zeer idyllisch verblijven: aan de oevers vormt zich een keten van kastelen, wandelroutes, fietsroutes, speelpleinen en een mooie natuurlijke promenade. Het hotel ‘Das Neue Moselschlösschen’ kortbij de brug aan de kant van Traben valt op. Het is een minidorpje op zich met zijn imposante vakwerkhuis, de villa, de verblijfhuisjes en het park.
Op de Moezel kan je met de kano varen, een boottocht maken en een riviercruise doen. Een cruise over de Moezel is een ware ontdekkingsreis voor wijnliefhebbers: je bezoekt verschillende wijnhuizen waar je kan proeven van de heerlijkste moezelwijnen. Wie meer een liefhebber is van avontuur en natuur, kan prachtige wandeltochten of fietstochten maken.
Klim naar de Grevenburg ruïne
Vanuit het stadje willen we zo'n natuurwandeling maken, de bossen in: een fikse tocht naar de heuveltop met de burchtruïne Grevenburg. We staan in het midden van de brug en kijken omhoog: hoog boven ons zien we de heuvelrug met daarop de ruïne. We beslissen om onze 3,2 kilometer lange tocht volledig door het bos te doen. Met de stafkaart in de hand zoeken we onze weg naar boven. Het bos is erg dicht, en zo weten we niet of we wel verder vorderen in de correcte richting. Ondertussen genieten we van het prachtige uitzicht over de Moezel. En we klimmen verder, dan eens 100 meter naar links, dan weer 100 meter naar rechts, tot we boven zijn. Zo bereiken we de top van de heuvel. Zo’n 100 meter rechts van ons bevindt zich op een rots de ruïne van Grevenburg – we zijn toch wat afgeweken -. Deze burcht deed vroeger dienst als vestingsbouwwerk in de Europese oorlogen. In 1698 werd helaas een deel van de burcht gesloopt. Er was geen geld om de vesting te herstellen en de burcht blijft daarom tot op de dag van vandaag een ruïne. We stappen verder naar de rots. Wat een ge-wel-dig uitzicht! Vanaf hier zien we een tiental meanders van de Moezel, wel 20 kilometer ver in beide richtingen. Nu pas beseffen we hoe hoog we zijn. En dat we nog helemaal terug naar beneden moeten.