De keuze van GRANDE.be curator Amber Francken: 'Creme-Classe: Italië waakt over de kwaliteit van z'n beroemde gelato''
Je kan Italië en ijsjes in één adem uitspreken: het wemelt er van de gelateria’s. Welke toerist verorbert er niet eens graag een Italiaans ijsje? Liefst nog op een bank met je snuit in de zon terwijl de lokale Italianen luidruchtig voorbij flaneren over de Piazza. Maar niet elk ijsje verdient het om bemind te worden. En daar gaat de Italiaanse overheid - volgens een artikel uit het Travel + Leisure Magazine dat dateert van 20 april - nu dus strenger op toekijken.
Je bestelt tijdens je trip in het land waar de dolce far niente triomfeert niet gewoon één bolletje vanille-ijs. Italiaanse ijsmakers staan bekend voor hun innovatieve smaken – combinaties zoals citroen & basilicum en chocolade & Spaanse peper vormen geen uitzondering – en voor hun royale, smeuïge porties. Maar met dat smeuïgheidsgehalte wordt al eens gefoefeld. Daarom zal de Italiaanse regering binnenkort hard optreden tegen ijsproducenten die hun gelato té luchtig maken en er mogelijk kunstmatige ingrediënten in draaien. De Italiaanse Senaat is erg bezorgd dat klanten bij bepaalde ijsproducenten meer betalen voor de lucht die in het ijs wordt geklopt, dan voor het ijs zelf. Voldoen de ijsmakers niet aan de strenge kwaliteitscontrole? Dan kunnen ze boetes tot 10.000 euro voorgeschoteld krijgen!
Italianen kunnen niet trots zijn op fluffy ijs
Ik herinner me de keuzestress - als 15-jarige op citytrip met ons mama - in die kleine gelateria vlakbij de Trevi-Fontein nog levendig. Uiteindelijk koos ik toch maar voor een smaak met meringue, da’s altijd lekker. Met onze poep op de balustrade naast die wereldberoemde Fontana di Trevi smullen we van ons heerlijk vers ijsje met dat ‘schepje’ bovenop. Dit kan je echt niet vergelijken met een Belgische ijscoupe. Eens thuis googelde ik naar het verschil tussen roomijs en de Italiaanse gelato. Dat verschil is er wel degelijk en heeft alles te maken met het vetpercentage, de temperatuur waarop het ijs geserveerd wordt, de verse ingrediënten én de hoeveelheid lucht in het ijs. Bij gelato ligt het vetpercentage aanzienlijk lager terwijl de bewaartemperatuur net hoger ligt. Bovendien wordt gelato een stuk langzamer gedraaid dan roomijs, waardoor er veel minder lucht onder geklopt wordt. In het rechtssysteem bestond er tot hiertoe immers nog geen erkenning of bescherming voor ambachtelijk ijs en voor diegenen die het maken. Terwijl verschillende gelateria’s ‘donzige’, fluorescerende gelato blijven draaien. Zo’n ijscoupe van lage kwaliteit beschouwen de Italianen als heiligschennis. Hoog tijd dus voor strenge controles!
