Dolfijnen en haaien
We laten het pad van de reus achter ons en reizen westwaarts naar het havenstadje Portrush voor een zeetrip langs de kust. De Schipper van de motorboot heet Crawford. Met zijn gegroefde gezicht en lange blonde haren lijkt hij een echte Viking. Hij groeide hier op, woonde daarna jaren als hippie in Londen en keerde finaal naar zijn geboortestreek terug. We varen van Portrush tot Ballycastle, zo’n twintig kilometer. In een kloof lopen mensen over een hangbrug. Crawford legt uit: “Dat is de hangbrug Carrick-a-Rede, al eeuwenlang een touwenbrug voor de zalmvissers.” Plots roept Crawford: “Dolphins!” We zien twee dolfijnen achter ons bootje aan zwemmen. Ze lijken te stoeien. “Yes, they are playing”, zegt Crawford. Wat later roept onze Viking: “Sharks!” Hij wijst en inderdaad, nu en dan zien we een driehoekige vin boven het water uitkomen. Een foto nemen lukt niet, de haaien duiken telkens te snel weer onder. Maar foto’s in je hoofd blijven soms langer hangen dan foto’s in je camera.
Stad met littekens
In het noorden van Noord-Ierland ligt de stad Derry of Londonderry. De naam ‘Derry’ komt van het Keltische woord ‘Daire’, wat eikenwoud betekent. Het historische centrum van Derry is de enige volledig omwalde stad op het Ierse eiland. Het verleden leeft hier nog: muurschilderingen in de katholieke wijk Bogside herinneren aan Bloody Sunday in 1972, het bloedbad dat we kennen uit de song van de Ierse band U2.
Kopje onder met de Titanic
Vanuit Derry, centraal aan de Noord-Ierse kust, trekken we oostwaarts naar Belfast. Zelden zagen we zo’n impressionant historisch stadhuis. Naast het stadhuis staan in een Memorial Garden de namen van de 1.512 slachtoffers van de scheepsramp met de Titanic. Op de gedenkplaten staan veel Belgische en Nederlandse namen.
Dé trekpleister van de stad is Titanic Belfast, het museum op de locatie waar de Titanic werd gebouwd. Naast het museum staan nog de historische gebouwen waar ingenieurs en decorateurs de ontwerpen voor het schip tekenden. De werf Harland & Wolff bouwde toen luxeschepen in opdracht van de rederijen White Star en Cunard. Voor het museum Titanic Belfast past maar één omschrijving: fantastisch! Het begint al bij de architectuur van het gebouw: vier voorstevens van een schip die samen een ster vormen. Op zes verdiepingen zien we het verhaal van de Titanic, vanaf de bouw tot de eerste en meteen laatste reis in 1912, toen het schip tegen een ijsberg aanbotste. In het museum worden de nieuwste multimediatechnieken gebruikt: levensgrote schermen en animaties trekken je mee in het verhaal en luxueuze kajuiten zijn levensecht nagebouwd. Naarmate de scheepsramp nadert, wordt het een thriller. Je zou bijna vergeten dat de ruim vijftienhonderd slachtoffers échte mensen waren en geen filmpersonages. In het museum zien we een gedicht van Thomas Hardy: “As the smart ship grew in stature, grace and hue / In shadowy silence grew the iceberg too."
