Nantes, de parel van de Loire met de ziel van een kunstenaar
Nantes, schilderachtig uitgestrekt over de Loire, is een stad waar kunst en cultuur op elke hoek pulseren. Vol met buitengewone attracties, verrast het met zijn creativiteit en verrukt het met zijn unieke artistieke sfeer. Het is een waar juweeltje voor liefhebbers van kunst, cultuur en ongewone toeristische attracties. Het is een plek waar de verbeelding van kunstenaars het alledaagse overstijgt. Nantes te voet of op de fiets doorkruisen zijn twee totaal verschillende ervaringen, die samen een compleet beeld vormen van deze fascinerende metropool aan de Loire.
Wandelen door het hart van Nantes
Ik begin mijn dag met een langzame wandeling door de geplaveide straten van de oude stad. De stad komt tot leven en de geur van vers stokbrood en koffie hangt in de lucht. Eerste stop - de Pommeraye Passage. Deze elegante 19de-eeuwse winkelpassage herinnert aan de gouden eeuw van Nantes. Marmeren trappen, rijkelijk versierde balustrades en boetieks trekken de aandacht van bezoekers. Het is meer dan een winkelcentrum, het is een architectonisch kunstwerk. Je loopt de arcade binnen vanaf de Rue de la Fosse. In een oogwenk word je uit de drukte van de stad getransporteerd naar een wereld van stijlvolle kroonluchters, marmeren zuilen en slanke balustrades. Het interieur van de arcade wordt verlicht door natuurlijk licht dat door het glazen dak naar binnen stroomt - net als in 1843 toen de poorten van deze bijzondere plek voor het eerst werden geopend. Het project kwam voort uit het initiatief van Louis Pommeraye, een jonge advocaat die besloot te investeren in een idee dat ongebruikelijk was voor zijn tijd: een winkelcentrum dat de drie niveaus van de stad met elkaar verbond door middel van een loopbrug met meerdere verdiepingen. Het idee, hoewel gedurfd, bleek visionair.
Ik loop langzaam de trap af met aan de zijkanten symmetrische galeries, winkels, boekwinkels, elegante modehuizen en kunstwinkels. Hoewel de huidige boetiekeigenaren in de loop der jaren zijn veranderd, is de geest van de plek hetzelfde gebleven. Alles doet hier denken aan de gouden eeuw van de bourgeoisie: ingewikkeld gesneden vrouwenfiguren, zuilen in Corinthische stijl, smeedijzeren balustrades. In het midden van de arcade springen beelden in het oog die allegorieën van handel, industrie en landbouw uitbeelden. Het is een levendige herinnering aan de tijd dat Nantes een machtige handelshaven was. De arcade verbindt niet alleen de drie niveaus van de stad, maar verweeft ook het verleden met het heden.
In een van de cafés kan je plaats nemen aan een tafel met uitzicht op de centrale trap. Een ouder echtpaar leest de krant, een toerist maakt foto's en een lokale student wandelt langs met een afhaalkoffie. Deze plek is niet alleen een winkelruimte - het is een deel van de identiteit van Nantes en een levendige scène van het dagelijks leven. Er vinden vaak modeshows en kunstevenementen plaats en in de winter toveren kerstverlichting de doorgang om in een sprookjesland. In de Passage Pommeraye kun je voelen dat de geschiedenis niet is opgesloten in een museum - het gaat hier nog steeds door, zij het met een langzamere, elegante stap.
Het kasteel van de hertogen en het verhaal van Nantes
Ik loop een paar straten verder, waar een machtig fort oprijst - het Château des Ducs de Bretagne (Kasteel van de hertogen van Bretagne). De witte muren weerspiegelen het licht en een slotgracht omringt de binnenplaats, waar je vandaag de dag kunt genieten van een kopje koffie in een van de cafés. Ik kijk goed naar de verschillende stijlen van het kasteel en ben niet verbaasd dat het vandaag de dag veel stof doet opwaaien. Het kasteel werd gebouwd in de 15de eeuw, onder Franciscus II, de laatste onafhankelijke hertog van Bretagne. Hij was het die, wetende dat Bretagne als onafhankelijke staat in verval raakte, dit fort liet bouwen - niet alleen als residentie, maar ook als laatste verdedigingslinie. Zijn dochter, Anne van Bretagne, werd twee keer koningin van Frankrijk en trouwde achtereenvolgens met twee Franse koningen: Karel VIII en Lodewijk XII. Het was aan haar te danken dat Bretagne niet met geweld werd ingenomen, maar door het huwelijk werd verenigd. Het kasteel was echter niet alleen het toneel van hofintriges. De klaagzang van gevangenen weerklonk ook binnen de muren. Tijdens de Franse Revolutie was het een gevangenis en tijdens de Tweede Wereldoorlog was het de locatie van een Duits garnizoen. Vandaag de dag kun je de overblijfselen van cellen in de kelder zien en kogelafdrukken in de muren.
Zo is het kasteel van de hertogen van Bretagne nu de thuisbasis van het historisch museum van Nantes. Terwijl je kamer na kamer verkent, ontdek je niet alleen de geschiedenis van het kasteel, maar van de hele stad - van de slavenhandel en de industriële pracht van de haven tot hedendaagse kunst en migratie. In één van de zalen kun je op een wereldkaart gaan staan en zien waar schepen vanuit Nantes naartoe voeren. Het is geen gemakkelijke les, want de stad was een van de belangrijkste slavenhandelshavens van Frankrijk. Maar dat is wat dit kasteel zo bijzonder maakt - het verbergt zich niet voor de waarheid. Het spreekt niet alleen met de schoonheid van zijn architectuur, maar ook met de moed om het moeilijke verhaal te vertellen.
's Avonds, als de lichten van het kasteel weerspiegelen in de slotgracht en de inwoners van Nantes op het gras zitten met koffie, is het moeilijk te geloven dat deze plek zoveel geweld en verandering heeft gekend. Jongeren spelen gitaar, kinderen rennen rond de muren en toeristen nemen foto's tegen de achtergrond van de enorme torens. Het kasteel maakt nu niet langer bang - het nodigt uit. Het beschermt ook niet tegen indringers, maar tegen vergetelheid.
Stenen van hoop: de ziel van kathedraal en basiliek
Vanaf het kasteel ga je richting de kathedraal van Sint Peter en Sint Paul, die boven de stad uittorent. Het is geen gewone kerk, maar een getuige van vijfhonderd jaar bouwen, oorlogen, branden en - naar nu blijkt - onsterfelijkheid. De eerste steen voor de funderingen werd gelegd in 1434. Deze kathedraal werd niet gebouwd “in een opwelling”. Hij ontstond langzaam, uit geduld. Het was alsof het zelf wist dat het lang zou moeten duren.
Te midden van de smalle straatjes van de oude stad, in het hart van Nantes, verrijst het neogotische silhouet van de Sint-Nicolaasbasiliek. Deze monumentale kerk is niet alleen een herkenningspunt voor veel inwoners, maar ook een symbool van doorzettingsvermogen en spirituele kracht. Al van ver valt het oog op de hoge toren die boven de Rue Affre door de wolken lijkt te snijden. Als je binnenstapt, word je overweldigd door de stilte - niet onheilspellend, maar vol majesteit. De hoge gewelfde plafonds, het licht dat door de kleurrijke glas-in-loodramen naar binnen valt en de geur van de oude houten banken creëren een sfeer van contemplatie die moeilijk te vinden is in de dagelijkse drukte van de stad.
De basiliek heeft er niet altijd zo uitgezien als nu. De eerste tempel op deze plek werd al in de 13de eeuw gebouwd, maar de geschiedenis is een constante strijd met het lot. De zwaarste klap kwam in 1943 - tijdens de geallieerde bombardementen in de Tweede Wereldoorlog werd de basiliek bijna platgebrand. Jarenlang herinnerden de ruïnes de bewoners aan het oorlogsdrama. De wederopbouw begon pas in de jaren 1950 en de huidige vorm is te danken aan jarenlange inspanningen van de lokale gemeenschap en gemeentelijke autoriteiten. "Het is niet zomaar een gebouw" vertelt een oudere man die hier elke ochtend verse bloemen brengt, "Het maakt deel uit van onze identiteit."
De basiliek en de creatieve ziel van de stad
Binnen in de kerk valt vooral het altaar op. Voor dit altaar laten mensen brandende kaarsen en kaarten met verzoeken achter. De intimiteit van de plek contrasteert met de koelte van de gotische bogen. Hoewel de Sint-Nicolaasbasiliek een monument is, is het niet alleen een overblijfsel uit het verleden. Er worden orgelconcerten, tentoonstellingen en interreligieuze bijeenkomsten gehouden. Op weg naar buiten werp je nog een blik op de slanke toren. In het licht van de middagzon lijkt de basiliek zijn verhaal te vertellen aan iedereen die wil luisteren - een verhaal van overleven, van geloof en van hoe zelfs na de grootste storm iets moois kan worden herbouwd.
Terwijl je door de straten van Nantes slentert, is het ook de moeite waard om de sfeervolle cafés en galerieën te bekijken die door de stad verspreid liggen. Een bijzonder interessante wijk is Bouffay, waar je antiekwinkels, kleine galerieën en ontmoetingsplaatsen voor kunstenaars en kunstliefhebbers vindt. In deze stad zijn cafés vaak plaatsen waar kunstenaars, schrijvers, muzikanten en vertegenwoordigers van andere industrieën samenkomen om ideëen uit te wisselen, projecten te plannen of gewoon te genieten van een kopje espresso in het gezelschap van andere creatieve zielen. Deze cafés maken vaak deel uit van een grotere culturele ruimte, gelegen in de buurt van galeries, theaters of andere artistieke centra. Hierdoor zijn veel cafés in Nantes een natuurlijk verlengstuk van de lokale artistieke evenementen die het hele jaar door in de stad plaatsvinden.
Fietsen door het groene Nantes
De middag is het perfecte moment om op de fiets te stappen. Nantes is een van de meest fietsvriendelijke steden van Frankrijk. Er wordt al jaren geïnvesteerd in fietsinfrastructuur. Talloze paden, speciaal gemarkeerde lanen en stadsfietsstations maken fietsen intuïtief en veilig - zowel voor inwoners als toeristen. Dankzij de app kun je op elk moment gemakkelijk een fiets huren en op een ander moment weer terugbrengen. Dat is ideaal voor iemand die wil verkennen zonder zich te haasten. Langs de Erdre en de Loire lopen lange fietspaden het centrum uit. In een paar minuten rijden bereik je het Parc de la Gaudinière of het Parc de Procé - uitgestrekte parken met steegjes, vijvers en veel schaduw. Het zijn plekken waar inwoners van Nantes naartoe verhuizen om in het weekend te picknicken en 's ochtends aan yoga te doen.
Het eerste punt op de route is Île de Versailles. Het is een klein eiland in de rivier de Erdre, omgetoverd tot een Japanse tuin. Hier kan je van je fiets afstappen en wandelen over de paden tussen bamboe, vijvers en bonsai. In het hart van Île de Versailles staat een traditioneel paviljoen in Japanse stijl dat onderdak biedt aan het Maison de l'Erdre, een educatie- en expositiecentrum. Daar kan je meer te weten komen over het ecosysteem van de rivier de Erdre, maar ook over de filosofie achter de Japanse tuin. De donkerhouten structuur met het brede dak springt in het oog, maar domineert niet - het gaat op in de omgeving, alsof het altijd al deel heeft uitgemaakt van dit landschap. Rond het paviljoen liggen meditatiezones, bamboebossen en watervallen. Af en toe kan je lokale bewoners aantreffen die 's ochtends tai-chi aan het oefenen zijn of studenten die de details van de tuin aan het schetsen zijn.
Vanaf het eiland ga je naar de Jardin des Plantes, een botanische tuin die dateert uit de 18de eeuw maar zijn huidige vorm dankt aan een 19de-eeuwse passie voor plantkunde. Het was toen dat het werd omgevormd tot een van de belangrijkste botanische tuinen in Frankrijk. Vandaag de dag beslaat het meer dan 7 hectare, 10 000 plantensoorten en 800 vierkante meter aan kassen - de aantallen zijn indrukwekkend, maar het is de sfeer van de plek die het meest memorabel is. Als je over de paadjes loopt, heb je het gevoel dat je op wereldreis bent: sequoia's uit Noord-Amerika, bamboes uit Azië, cactussen uit Mexico en orchideeën uit de tropen. Elke boom en bloem is een fragment van een groter verhaal - van reizigers, wetenschappers en tuiniers die deze plek door de eeuwen heen met liefde en kennis hebben gekoesterd.
Île de Nantes: waar staal, kunst en fantasie samenkomen
Vanuit het centrum ga je richting de kades van de Loire. Over de brug kom je op het Île de Nantes, een voormalig industrieel gebied, nu artistiek eiland vol installaties en verrassingen. De wijk heeft een enorme transformatie ondergaan en is een symbool geworden van innovatie, kunst en modern urbanisme. Het is een plek waar kunst en design samensmelten met de stedelijke ruimte. Er zijn kunstgalerieën, ontwerpstudio's en creatieve centra zoals La Fabrique, waar concerten, tentoonstellingen en kunstevenementen worden gehouden. De wijk staat ook vol muurschilderingen en kunstinstallaties die de wijk een uniek karakter geven.
Een van de grootste attracties van Île de Nantes is Les Machines de l'Île, een uniek kunst- en technologieproject geïnspireerd op het werk van Jules Verne en Leonardo da Vinci. Het beschikt over gigantische bewegende mechanische sculpturen, zoals de beroemde Grote Olifant, die toeristen meeneemt op een ritje door de straten van het eiland. Fietsen door dit deel van de stad is als reizen door een dagdroom - je passeert een gigantische olifant die echt loopt, toeristen een duwtje geeft en water spuugt!
De tentoonstelling bevat ook andere fantastische wezens, zoals de Carrousel des Mondes Marins. Het is een buitengewone carrousel geïnspireerd op de onderwaterwereld. Île de Nantes is een unieke plek die geschiedenis combineert met moderniteit, kunst met technologie en zakendoen met ecologie. De wijk is een symbool van succesvolle stedelijke transformatie, waar creativiteit geen grenzen kent en cultuur en innovatie binnen handbereik zijn. Het is een must voor elke toerist die Nantes bezoekt en iets unieks wil ervaren.
Op de fiets kan je vervolgens naar de zuidelijke oever van de Loire rijden, waar het pittoreske vissersdorpje Trentemoult ligt. Rijdend langs de rivier passeer je groene boulevards en industriële graffiti. Bij aankomst word je begroet door een caleidoscoop van kleurrijke huizen, weelderige tuinen en rustige cafés aan het water. Trentemoult, ooit bewoond door vissers, is nu een artistiek toevluchtsoord waar de tijd langzamer gaat.
Fietsen door Nantes is niet alleen een manier van sightseeing - het is een levensstijl en een kans om echt contact te maken met de stad. Door de combinatie van natuur, kunst en het Franse klimaat nodigt de stad je uit om op twee wielen op ontdekkingstocht te gaan.
