Wandelen op de promenade Le Remblai
Bij aankomst stuit je op de promenades rond het strand van de Atlantische Oceaan. Dat wordt hier Le Remblai genoemd, een prachtige wandelroute tussen strand en stad van een drietal kilometer die eindigt in de duinen te midden van de natuur. Oorspronkelijk diende Le Remblai om de stad te beschermen tegen de zee en de verzanding. Op het einde van de promenade waar het natuurgebied begint, ligt het Casino met daarnaast een groot modern Thalasso centrum Côte Ouest. Hier stuit ik op Charles en Marie. Ze zijn beiden gepensioneerd en komen uit Parijs: “Wij komen verschillende keren per jaar. Om te beginnen al in april, want dan is het hier al prachtig, zonnig weer. Maar zelfs tot in november kan je hier genieten van de mooie heldere kleuren die de zuidoostelijke zon in petto heeft. In de loop der jaren hebben we onze tijd verdeeld tussen ons appartement in Parijs en ons appartement hier aan de Côte Ouest”.
In het Thalasso hotel nemen we geen behandeling, maar gaan we wel voor het diner van chef Thomas Evanno, een velouté van champignons gevolgd door de pintade met bosvruchten. Thomas Evanno staat bekend voor zijn authentieke visgerechten, gemaakt van lokale en biologische ingrediënten. De sfeer zit erin: meerdere groepen luidruchtige Fransen hebben hier afgesproken voor een meerdaagse 'behandeling'.
Een lekkere maaltijd aan de haven
Aan het andere uiterste van de promenade torenen de twee vuurtorens die de ingang van de havens markeren, een groene en een rode. Het is een prachtige ingangsvaart met aan beide kanten een wandelkade. Die geeft uit op de commerciële haven, waar een hele vloot vissers hun waren komen afzetten en waar een commerciële vismijn is waar je als consument ook verse vis kan kopen. Rond deze vismijn ontstond een pittoresk havengebiedje met kleine winkeltjes en vooral veel restaurantjes en cafés. In een daarvan, Fourchette et Tire-Bouchon, eten we een visfondue van drie vers gevangen vissen, die wordt bereid in een zoute mix van kruiden op een fonduevuurtje. Hierbij een frisse plaatselijke Vendée-wijn van het huis Saint-Nicolas en het is een heerlijke middag. De uitbaters Jean-Bernard en Nathalie komen uit Fontainebleau bij Parijs: “We zijn naar hier verhuisd en hebben er absoluut geen spijt van dat we hier ons kleine restaurant in de haven hebben geopend. Er is altijd wat te doen, er hangt een vrolijke positieve sfeer en toch is het af en toe ook rustig”.
Verder naast de vishaven ligt een commerciële haven waar onverwacht grote boten kunnen aanmeren en vooral zand en gesteentes worden gebracht en opgeslagen. Ten slotte bestaat de derde haven uit twee gedeeltes: de plezierhaven met massajachten en bootjes en het stuk van de haven dat is voorbehouden voor de typische boten die hier aanmeren. Dat zijn de plaatselijk gemaakte, houten kleurrijke bootjes Les Olonnois. Botenbouwer Clément Dubernet bouwt prachtige motorbootjes in hout die vooral opvallen door de kleurrijke versieringen en zeilen die ze hebben. In de zone voor de Olonnois is er ook een hele kade vrijgehouden voor de grote zeiljachten van de Vendée Globe.
Vissersstadje La Chaume
Naast de havens kom je in het vissersstadje La Chaume waar de stad Les Sables d’Olonne oorspronkelijk uit gegroeid is: smalle straatjes met kleine huisjes, steil bergop, steil bergaf volgens het ritme van de duinen waarop ze gebouwd zijn. La Chaume was een vluchtplaats op de heuvel juist buiten de zee. Vanaf de 13de eeuw leefden de mensen er van de visvangst: tonijn en sardines. In de 17de eeuw werd er een haven gebouwd. Tegenwoordig wordt er nog steeds gevist in nabije waters, maar ook in verdere bestemmingen na wekenlange reizen met grotere boten vanuit Les Sables d’Olonne. Aan de kade met zicht op de prachtige haveningang en ook de drie verschillende havens liggen de visserscafeetjes waar je het hele jaar door op het terras kan zitten en de uren vlot voorbijgaan.
Bij de toegang van de haven stuit je op La Tour d’Arundel: een kasteel dat werd gebouwd in de 15de eeuw in opdracht van de Prinsen van Talmont. Tegenwoordig bevindt zich hier een museum over de zee en kan je vanuit de toren genieten van een prachtig panorama.
Op het einde van de landtong staat een klooster. Dat klooster was de priorij van Saint-Nicolas die dateert uit de 11de eeuw en een grote rol heeft gespeeld in de oorlog tegen de protestanten van 1696. Later werd het een wapendepot.
Architectuur uit alle hoeken van de wereld
Opvallend wanneer je terug wandelt over de promenade Le Remblai, zijn de prachtige architecturale gebouwen. Hier zie je allerlei soorten architectuur door elkaar heen, maar toch maakt het een mooie symbiose. Onze gids Nathalie vertelt: “Er komen hier mensen uit alle hoeken van Europa met vakantie, en ze bouwen hun eigen huis of villa na. Dan zie je de invloeden van hun oorspronkelijke regio. Zo zijn er huizen in art nouveau, art deco, maar ook in chalet stijl. Heel opvallend is het mooie kasteeltje aan de promenade. In het centrum van het stadje is er ook een prachtig gerestaureerde Zwitserse chalet. Jaarlijks wordt er door de stad trouwens een wedstrijd georganiseerd voor de mooiste gerenoveerde woning en dan zie je een prachtige pleiade van heel verschillende stijlen. Er wordt hier tegenwoordig erg actief gerenoveerd”.
Weinig wolken en een stralende zon op het strand
Het strand en de stad liggen onder een heerlijke heldere zon die alles prachtig inkleurt. Onze gids Nathalie kan dat verklaren: “We liggen op het zuidoosten van de zee en daardoor hebben we minder wolken en ook de sterkst mogelijke zon. In het heetst van de zomer kan het tot over 40 graden worden. Dat betekent dat het in de seizoenen buiten de zomer, tot laat in de herfst en vroeg in de lente, eigenlijk al lekker warm kan zijn”.
We verblijven in hotel Les Roches Noires en dineren er in het partnerrestaurant Le Sloop. Gids Nathalie lacht: “Les Roches Noires heeft een speciale betekenis voor Belgen. Hier logeerde ooit de Luikse schrijver Georges Simenon en hij gebruikte Les Sables d’Olonne en het hotel als decor voor zijn boek Les Vacances de Maigret”. Typisch voor Les Sables d’Olonne is de kwalificatie van de chefs als ‘maître restaurateur’. Deze titel houdt in dat de chef enkel verse producten gebruikt die ter plekke worden klaargemaakt. Guillaume Drion, de chef van Le Sloop, heeft die titel en houdt ervan om te experimenten met originele gerechten, maar tegelijkertijd ook de grote klassiekers te bereiden.
Immens natuurgebied Les Marais
De pracht van Les Sables d’Olonne stopt niet aan het strand of in de haven. Rondom het stadje ligt een immens natuurgebied met een heel lang stuk presqu'île en een beschermd strand met heide en moerasgebied. Dat wordt Les Marais genoemd. Je kan het te voet doorkruisen, maar het is vooral uitstekend om door te fietsen. Er zijn prachtig aangelegde fietspaden die je niet alleen langs het strand en door de duinen, maar ook langs de verschillende dorpjes brengen zoals Olonne-sur-Mer en Château-d’Olonne. De route, startend vanuit de haven, gaat eerst een kilometer omhoog tot bovenop de duinen naast het strand en van daaruit begint het natuurgebied. Vanaf de duinen kijken we neer op de Atlantische Oceaan die hier vrij spel heeft op rotsen en stranden. De wind waait zachtjes en we laten ons rustig bollen over de sintels van het fietspad. Dan gaat het pad het moeras in en rijden we over enkele bruggetjes, pleinen en vlakten en langs riviertjes, beekjes en bassins met water. Zo komen we in een bosgebied waar de duinen sterker worden en er toch wel wat klimwerk nodig is. Na anderhalf uur fietsen op de presqu'île bereiken we in het noorden het domein Des Granges van de biologische wijnbouwers Christian en Delphine Nobiron. Gezondheid!
Wereldberoemde zeilwedstrijd Vendée Globe
De Atlantische kust van de Vendée is een hotspot voor surfers, peddelsurfers, en vooral zeilers. Les Sables d’Olonne hebben een enorme bekendheid gekregen dankzij de vierjaarlijkse zeilwedstrijd Vendée Globe waarbij topzeilers solitair rond de wereld varen met vertrek en aankomst in Les Sables d’Olonne. De laatste editie van dit topevenement was in 2021 en de winnaar deed er 80 dagen over om solo helemaal rond de wereld te varen. Dat doet denken aan de 80 dagen van Jules Verne. Onze gids Nathalie voegt lachend toe: “Ja, maar dat was wel in een luchtballon, en niet in een zeilboot”. Bij de meest recente Vendée Globe kwam de laatste deelnemer trouwens pas dertig dagen later aan. De wedstrijd is het paradepaardje van de zeilwedstrijden in de Vendée, want intussen worden er ook een hele reeks andere zeilwedstrijden georganiseerd zoals trans-Atlantische wedstrijden over de oceaan en de Golden Globe Race. Tijdens deze race zeilen de deelnemers ook solo, maar op een nog straffere manier: ze mogen enkel gebruik maken van apparatuur die al bestond in het jaar 1968! Om bijvoorbeeld muziek te luisteren aan boord, maken ze dus gebruik van cassettes. De volgende Vendée Globe vindt plaats in 2024 en daar hoopt de Belg Denis Van Weynbergh aan deel te nemen. De voorbereidingen zijn al volop bezig.
Copyright foto's: N. Chevré
