De keuze van GRANDE.be curator Amber Francken: 'Ferries vliegen over het kanaal tegen 2028'
De Franse ferrymaatschappij Brittany Ferries timmert volop aan de ontwikkeling van het vervoersmiddel van de toekomst: de Seaglider. Dat meldt HLN.be in een artikel op 16 juni 2021. Deze mengeling tussen een hovercraft (een luchtkussenvoertuig) en een klein vliegtuig doorkruist in geen tijd het Kanaal aan zo’n 290 kilometer per uur.
De Seaglider vliegt op een lage hoogte over het robuuste water. Hierdoor ontstaat er een soort kussen samengesteld uit lucht die onder hoge druk gevangen wordt tussen de vleugels en het wateroppervlak. Het lijkt misschien alsof je tegen een razendsnel tempo jetskigewijs over het water botst, maar da’s helemaal niet het geval. Dit elektrische hoogstandje brengt je zoetjes van de stranden van Normandië naar het Engelse Portsmouth of Plymouth. Bovendien transporteert de Seaglider zo’n 50 à 150 passagiers per “vlucht” én raak je maar liefst zes keer sneller op je bestemming dan met een gewone ferry.
Nieuwe technologie of toch niet?
Je denkt misschien: dit transportmiddel bestond in het verleden toch al? Dat klopt! Hoverspeed verzorgde bijvoorbeeld veerdiensten op het Kanaal tussen 1981 en 2005. Na de opkomst van de Eurotunnel verloor het bedrijf veel passagiers aan de trein. Best logisch dat veel reizigers kiezen voor een twee uur durende rit van Brussel naar hartje Londen, in plaats van een overtocht van minstens anderhalf uur van Calais naar Dover met de nodige rompslomp. De verbinding met Eurostar bestaat natuurlijk nog steeds, maar Britanny Ferries kan de concurrentie misschien wel aan. De rederij doet immers niet de typische route van Calais of Duinkerke naar Dover aan. Hun ferry’s varen tussen verschillende havens in Normandië richting Plymouth of Portsmouth. Deze Engelse steden bevinden zich een pak westelijker dan Dover. Hier lonken dus wel een aantal opportuniteiten. Al blijft die klassieke ferry-reis toch ook bijzonder charmant. En praktisch, want je kan steeds je eigen auto meenemen. Ik kijk er al reikhalzend naar uit om in de nabije toekomst in de “koffer” van die ferry te rijden terwijl ik bij het uitstappen enkel maar de mengeling van een vieze olie-benzine-visgeur opsnuif. Maar eens ik die white cliffs of Dover zie, weet ik dat het bijna tijd is voor tea and scones. Al moet ik toegeven dat een trip richting de regio’s Devon en Cornwall met dat spiksplinternieuwe, snelle en comfortabele vervoersmiddel ook bijzonder aanlokkelijk klinkt.
